به گزارش قدس آنلاین، این جملات، بخشی از سخنان صبح دیروز فرمانده نیروی پدافند هوایی ارتش در نشست هم اندیشی با اصحاب رسانه است که باردیگر ضرورت گسترش تأسیسات رزمی و پدافندی کشور در خاک دولتهای همسایه و شکلگیری پیمانهای امنیتی منطقهای را یادآوری کرده است.
پیش از اینهم سرلشکر باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح شهریور ۱۴۰۰در جمع فرماندهان نیروهای مسلح با اشاره به ابعاد گسترده تر این موضوع، از توسعه بیشتر ارتباطات و روابط نظامی کشورمان با کشورهای عضو پیمان شانگهای خبرداده بود.
یک کارشناس مسائل بینالملل در پاسخ به خبرنگارما، با تحلیل ضرورتهای حرکت ایران اسلامی به سمت شکلدهی به ائتلافهای دفاعی و امنیتی منطقهای و استقرار سامانههای پدافندی در کشورهای محور مقاومت و دولتهای همپیمان گفت: لازمه موازنهآفرینی در قبال تهدیدها، علاوه بر حفظ شرایط موجود در دوران صلح یعنی محکمکاریهای مرزی، ارتقای توان دفاعی، پهپادی و موشکی، ائتلافسازیهای امنیتی با کشورهای پیرامونی است.
اولویت توسعه زیرساختهای تقابل سخت
دکتر فرشیدباقریان با بیان اینکه امروز جمهوریاسلامیایران در شرایط حساس منطقهای قرار دارد، تصریح کرد: با توجه به سطح تهدیدهای موجود، در صورت بروز هرگونه تنش میان ایران و رژیم صهیونیستی قطعاً موضع دفاعی صرف کافی نیست و تهاجم متقابل سخت است که معادلات میدان را تعیین میکند.
باقریان حمله نیروهای مسلح به پایگاه عین الاسد ارتش تروریستی آمریکا در پاسخ به ترور فرماندهان مقاومت را مصداق ائتلاف نانوشته اما اثرگذار ایران و دولت عراق برای مبارزه با حضور مخرب نیروهای ایالات متحده در خاک عراق دانست.
این کارشناس مسائل ژئوپلتیک تصویب بودجه نظامی ۸۷۴ میلیارد دلاری آمریکا برای سال ۲۰۲۴ را شیپورزنی یانکیها برای جنگ افروزی در چند نقطه جهان دانست و گفت: این بودجه در فرایندهای قانونی تا یکهزار میلیارد دلار ظرفیت افزایش دارد که نویدبخش تحرکات ضدانسانی کاخ سفید است. شواهد موجود ضرورت گسترش پیمانها و ائتلافهای دفاعی منطقهای جمهوری اسلامی ایران برای مبارزه با تروریسم غرب ساخته را نشان میدهد، به همین دلیل ما باید دایره فعالیتهای آفندی و پدافندی خویشتندارانه خود را در ائتلاف با کشورهای پیرامونی گسترش دهیم.
مؤلفههای تشکیل یک پیمان دفاعی منطقهای
این کارشناس مسائل امنیتی گفت: برای تشکیل پیمانها و ائتلافهای امنیتی منطقهای، وجود یک تهدید مشترک یا یک دشمن (فرضی-خیالی-واقعی) ضروری است.
وی با اشاره به اشتراک جغرافیایی، به عنوان اصل همپیمانساز و مؤثر بر سرنوشت مشترک کشورهای یک منطقه گفت: برخلاف آنچه تا به امروز در سوریه و عراق گذشته است و ما شاهد پیمان مستشاری یکطرفه جمهوری اسلامی برای حفظ امنیت مرزها با آن کشورها بودهایم، ما نیازمند بهروزرسانی و نوشتن پیمانهای امنیتی جدید و روزآمد هستیم که منافع ما را تأمین کند. در صورت تحقق پیمانهای منطقهای جمعی، حمله دشمن به هرکدام از اعضای پیمان یعنی صلب امنیت همه این کشورها با واکنش جمعی یکپارچه روبهرو خواهد شد.
این پژوهشگر سیاسی گفت: بیشینهسازی قدرت فقط افزایش توان مالی و اقتصاد سیاسی نیست، بلکه از رهگذار صنایع دفاع، پدافند و توسعه تعاملات راهبردی با کشورهای همسایه نیز محقق خواهد شد.
موازنه سازی در امنیتسازی نظاممند
باقریان با اشاره به ضرورت موازنهسازی میان تلاش برای امنیت درونزا با اتکا به توان داخلی و توسعه امنیت جمعی در بیرون مرزها، گفت: حفظ شرایط موجود در گذر زمان موجب انفعال میشود و در حال حاضر باید وارد پیمانها و ائتلافهای امنیتی جدید شویم یا نسبت به تشکیل آنها پیشقدم شده یا اعتمادسازی کنیم. در سایه پیمانهای دفاعی منطقهای شاهد شکلگیری شبکه یکپارچه دفع تهدید و دسترسی به سازمان اطلاعاتاستراتژیک در روابط فیمابین خواهیم بود که ارزش فوق استراتژیکی دارد. ورود به پیمانهای دفاعی فوق استراتژیک مستلزم گذر زمان، احتیاط، اعتمادسازی و تعمیق روابط است؛ چراکه در این فرایند بخشی از اسرار دفاعی شما در اشتراک با کشورهای همپیمان قرار میگیرد.
این کارشناس با یادآوری اینکه عمده پیمانهای امنیتی پس از پایان جنگ و در دوران صلح عقد میشوند، یادآور شد: با توجه به قرارگرفتن جهان در وضعیت تحولات سریع جمهوریاسلامی ایران باید با پیشبینی دقیق و از قبل تعریف شده، نسبت به کنترل سطح تهدید در دوران صلح سوگیری کند.
باقریان خاطرنشان کرد: در انتخاب کشور یا کشورهای عضو ائتلاف امنیتی منطقهای باید دقت داشته باشیم ظرفیت تولیدات ضدامنیتی علیه ما را نداشته باشند.
وی تصریح کرد: به زودی بیشتر کشورها سطح تهدید بودجه دفاعی سال ۲۰۲۴ آمریکا را حس خواهند کرد و مسئله تقویت ائتلافهای دفاع جمعی با کشورهای همسایه را مورد توجه قرار خواهند داد.
نظر شما